Originally published on Athens indymedia.
ENGLISH (translation)
Taking responsibility for an attack on a butcher’s shop [Patras]
The struggle for anarchy must be multiform and anti-crisisism can only be an integral part of it. We understand anarchy also in the light of total liberation, we oppose all forms of power and oppression and we attack the rapists of nature by any means. Speciesism, which stems from human arrogance, which is fed by the technology and industry of state capitalist society, is yet another system of exploitation and degradation of non-human animals. From the ownership to which animals tend to be subjected, to their captivity and use as clothing, objects of experimentation/entertainment and food, we recognise the interconnectedness between all forms of domination. We reject anthropocentrism in all its forms and fight with the same passion against dominant institutions in their entirety.
At this point we should stress that veganism as a personal choice and nothing more is reformist. Meticulous veganism and its emphasis on nutrition facilitates its assimilation by capitalism and techno-industrial culture as just another lifestyle choice, which does not impose itself on any torture system, any industry and does not laud respect for life and freedom. We do not consider anyone expendable, therefore we do not perceive anyone as a product. At the same time, because the consumption of plant products (and consumption more broadly) is not an act of resistance, we aim not to participate in anything that generates and sustains product-consumer relationships. Furthermore, the struggle for total liberation is classless, so we do not discriminate between big industries, small neighborhood furriers, and any boss who profits from the confinement and abuse of animals. That’s why we champion veganism as a form of practical refusal of the entrenchment of authoritarian attitudes and relationships in our daily lives, and support any and all attacks, expropriations, sabotage, etc. on all the individual parts of the same system.
The slaughter and consumption of animals is deeply rooted in Greek culture and tradition, with Tsiknopesthi being one of the most characteristic examples. In particular, in the city of Patras, on this day there is a suffocating atmosphere with grills outside every kind of shop and on every street, with feasts being set up around the “pleasure” of skewering carcasses. All religious customs go hand in hand with meat-eating and torture, which not only normalises exploitation and abuse, but also makes it a central event of celebration. For us, the meanings of this day go beyond the profitability and annealing of the meat industry. Chicken Thursday is another day of release imposed by the system on the oppressed. A day where everything is allowed and every peaceful and docile citizen ‘overreaches’ and lashes out in equally enforced ways. Thus any remaining healthy and source feeling of rebellion, venting and shaking off an oppressive reality is expressed within the controlled plasmas defined by those in power. These decompression valves are a fundamental part of a decaying society that relies on the voluntary servitude of the oppressed to continue to sustain it.
For the above reasons, in the early morning hours of Thursday 7/3 we attacked the butcher’s shop in Favierou Street in Patras, breaking its windows. We are under no illusions that this act seriously harms any meat industry, instead it is a form of resistance and practical solidarity with every imprisoned, tortured and abused animal. Human and non-human.
LIBERATION WILL BE TOTAL, BURSTING AND FIRING IN EVERY CAGE.
FOR ANARCHY
GREEK (original)
Ανάληψη ευθύνης για επίθεση σε κρεοπωλείο [Πάτρα]
Ο αγώνας για αναρχία οφείλει να είναι πολύμορφος και ο αντισπισισμός δεν μπορεί παρά να είναι αναπόσπαστο κομμάτι του. Αντιλαμβανόμαστε την αναρχία και υπό το πρίσμα της ολικής απελευθέρωσης, εναντιωνόμαστε σε κάθε μορφή εξουσίας και καταπίεσης και επιτεθόμαστε με κάθε μέσο στους βιαστές της φύσης. Ο σπισισμός, που απορρέει από την ανθρώπινη αλλαζονεία, η οποία είναι αλληλοτροφοδοτούμενη από την τεχνολογία και την βιομηχανία της κρατικής καπιταλιστικής κοινωνίας, αποτελεί ακόμη ένα σύστημα εκμετάλλευσης και εξαθλοίωσης των μη ανθρώπινων ζώων. Από το ιδιοκτησιακό καθεστώς στο οποίο τείθονται τα ζώα, μέχρι την αιχμαλωσία και την χρήση τους ως ένδυση, αντικείμενα πειραματισμού/διασκέδασης και τροφής, αναγνωρίζουμε την αλληλουχία μεταξύ όλων των μορφών κυριαρχίας. Απορρίπτουμε τον ανθρωποκεντρισμό σε κάθε μορφή του και πολεμάμε με το ίδιο πάθος τους εξουσιαστικούς θεσμούς στο σύνολο τους.
Σε αυτό το σημείο να τονίσουμε πως ο βιγκανισμός ως προσωπική επιλογή και τίποτα παραπάνω είναι ρεφορμιστικός. Ο σχολαστικός βιγκανισμός και η έμφαση στην διατροφή, διευκολύνει την αφομοίωση του από τον καπιταλισμό και τον τεχνοβιομηχανικό πολιτισμό, ως μια ακόμη lifestyle επιλογή, η οποία δεν επιτείθεται σε κανένα σύστημα βασανισμού, καμία βιομηχανία και δεν εγκωλπώνει τον σεβασμό προς την ζωή και την ελευθερία. Δεν θεωρούμε κανένα αναλώσιμο, επομένως δεν αντιλαμβανόμαστε κανένα ως προϊόν. Ταυτόχρονα, επειδή η κατανάλωση φυτικών προϊόντων (και ευρύτερα η κατανάλωση) δεν αποτελεί πράξη αντίστασης, στοχεύουμε στο να μην συμμετέχουμε σε οτιδήποτε γεννά και συντηρεί σχέσεις προϊόντος-καταναλώτριας. Επιπλέον, ο αγώνας για ολική απελευθέρωση είναι αταξικός, έτσι, δεν κάνουμε διακρίσεις ανάμεσα σε μεγάλες βιομηχανίες, μικρά συνοικιακά γουναράδικα και κάθε αφεντικό που κερδοφορεί από τον εγκλεισμό και την κακοποίηση των ζώων. Γι’αυτό, και προτάσσουμε τον βιγκανισμό ως μια μορφή έμπρακτης άρνησης της εμπέδωσης εξουσιαστικών συμπεριφορών και σχέσεων στην καθημερινότητα μας και στηρίζουμε κάθε επίθεση, απαλλοτρίωση, σαμποτάζ κλπ. σε όλα τα επιμέρους κομμάτια του ίδιου συστήματος.
Ο σφαγιασμός και η κατανάλωση ζώων είναι βαθιά ριζωμένα στην ελληνική κουλτούρα και παράδοση, με την τσικνοπέμπτη να αποτελεί ένα απ’τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Ειδικότερα, στην πόλη της Πάτρας, την συγκεκριμένη ημέρα επικρατεί ένα ασφυκτικό κλίμα με ψησταριές έξω από κάθε είδους μαγαζί και σε κάθε δρόμο, με γλέντια να στήνονται γύρω από την “απόλαυση” του σουβλίσματος πτωμάτων. Όλα τα θρησκευτικά έθιμα πάνε χέρι-χέρι με την κρεατοφαγία και τον βασανισμό, γεγονός που όχι μόνο κανονικοποιεί την εκμετάλλευση και την κακοποιήση, αλλά παράλληλα τα αναγάγει σε κεντρικό γεγονός του εορτασμού. Για εμάς, τα νοήματα αυτής της ημέρας ξεφεύγουν από την κερδοφορία και την ανάπτηξη της κρεατοβιομηχανίας. Η τσικνοπέμπτη αποτελεί μια ακόμη μέρα εκτόνωσης που επιβάλλει το σύστημα στα καταπιεσμένα. Μια μέρα όπου όλα επιτρέπονται και κάθε φιλήσυχος και πειθήνιος πολίτης “υπερβάλλει” και ξεσπάει με εξίσου επιβαλλόμενους τρόπους. Έτσι κάθε εναπομείναν υγιές και πηγαίο αίσθημα εξέγερσης, εκτόνωσης και αποτίναξης μιας καταπιεστικής πραγματικότητας εκφράζεται μέσα στα ελεγχόμενα πλάισια που ορίζουν οι εξουσιαστές. Αυτές οι δικλίδες αποσυμπίεσης αποτελούν θεμελειακό κομμάτι μιας κοινωνίας που σαπίζει και βασίζεται στην εθελοδουλεία των καταπιεσμένων ώστε να συνεχίσουν να την συντηρούν.
Για τους παραπάνω λόγους, τα ξημερώματα της Πέμπτης 7/3 επιτεθήκαμε στο κρεοπωλείο, στην οδό Φαβιέρου στην Πάτρα, σπάζοντας τις βιτρίνες του. Δεν τρέφουμε ψευδαισθήσεις πως αυτή η πράξη μας ζημιώνει σοβαρά την οποιαδήποτε κρεοτοβιομηχανία , αντ’αυτού αποτελεί μια μορφή αντίστασης και έμπρακτης αλληλεγγύης σε κάθε έγκλειστο, βασανισμένο και κακοποιημένο ζώο. Ανθρώπινο και μη.
Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΙΚΗ, ΜΠΟΥΡΛΩΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΛΟΥΒΙ.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ